Yüzümden bir parça düşüyor
Aldırmıyorum , zaten yüzüm yoktu bazı zamanlar .
Düşüyorum , üşüyor düşündüklerim .
Isınmak için çılgınca koşmaya başlıyorlar .
Durduramıyorum .

Korku kokulu dünyamda duygular ölüyor.
Kalbim işte şu kadar birşey , o kadar ...
Göremiyorsunuz değil mi ?
O kadar işte , parçalanmış , ufalanmış .

Kalbim yok kardeşim !
Öldürüldü .Parçalara ayrılarak yenildi .
Onu yiyenler gülüyorlar .
Bu gürültünün kaynağı ,
onu yiyenlerdir
Onlar kazandılar biz kaybettik.
Olsun.
Bizde kaybedenlerin neşesi var.


yok gibi, ama hiç olmadığı kadar var
garip . . .

uçar mıyız gerçekten ?
ama öyle dediler.