13 Şubat 2009 Cuma

Beyaz bir yerdeyim. Etrafımda hiçbir şey yok. Sonsuz bir beyazlık... Hangi yöne gidersem gideyim bitmiyor, düşünmek gibi.

Derin bir sessizlik hakim. Dağcılar doruk noktalarına çıktıklarında inanılmaz bir sessizlikle karşılaşırlarmış. Onları tekrar tekrar dağa çıkmaya iten tutku da aslında bu sessizliği bir kez daha hissetmekmiş. Sanki benimki de öyle. İlk defa bitmesinden korkmadığım bir mutluluk var.
Orada ne açlık ne de tokluk var. Aşk mı istediniz biraz? Yürüyün ve hissedin. Ama dokunamazsınız. Derin suların bilinmeyenlerini mi görmek istiyorsunuz? Yürüyün. Zaten boğulamazsınız. Orda ölüm yoktur, isterseniz bırakırsınız ki bu orda zamanı durdurmaktır.

1 yorum:

Cüzzamlı Melek dedi ki...

etiketlerdeki isabeti takdir ettim.
:DDD